Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Δεν υπάρχει Πουθενά Τζάμπα Γεύμα


Το έλεγα και το ξαναλέω τώρα ακόμα μια φορά να το εμπεδώσουμε. Η κρίση και η ύφεση αυτής, θα μας τελειώσει ως κατάσταση όταν οι ξένοι (και κυρίως οι γερμανοί) βάλουν πόδι στο τραπεζικό μας σύστημα και κυρίως στην ΕΤΕ.
Η χθεσινή ημέρα θα έπρεπε να φέρει χαρές και γέλια για την συμφωνία και την πολιτική σύγκλιση που επετεύχθη.
Είναι όμως έτσι? Ο μουτζούρης σε ποιον θα πέσει?
Ας πάμε λοιπόν στην ίδια την συμφωνία.  Έχουμε και λεμε
1.       Στόχος 124% τους ΑΕΠ και όχι 120% πια το 2020
2.       μείωση των επιτοκίων δανεισμού για λεφτά του πακέτου  από την ΕΕ έως 150 μονάδες βάσης (ελάφρυνση 600εκ ανά έτος εώς και 6 δις τη δεκαετια)
3.       μεγαλύτερη μείωση στο επιτόκιο των δανείων, σχεδόν 0,5 μονάδας πάνω από το euribor, αν και εφόσον όμως η χώρα μας επιτύχει δημοσιονομικά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 4,5% το χρόνο (δηλαδη το 2016 θα πάμε και για άλλο κούρεμα χρέους)
4.       Ωρίμανση των διμερών δανείων και των δανείων από το EFSF για μια 15ετια ακόμα με αναστολη πληρωμής τόκων για 10 χρόνια (μυρίζει κεφαλαιοποίηση των τόκων????)
5.       Επαναγορά του  χρέους από την διεθνή αγορά ομολόγων σε  τιμές έως 35% της αξίας τους, (με κέρδος τα 2/3 του κόστους που θα είχε να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο στη λήξη τους). Ο ιδιωτικός τομέας κατέχει ελληνικά ομόλογα αξίας περί τα 65 δισ. ευρώ, αλλά αν αγοραστούν στην τρέχουσα τιμή  δεν θα κοστίσουν πάνω τα 20-25 δισ. και η χώρα μας θα σβήσειι χρέος 35-40 δισ. Το σχέδιο προβλέπει προνομιακό δανεισμό από τον EFSF για να πραγματοποιηθεί.
Είναι όμως έτσι? Πόσο χρέος κατέχουν στα χέρια τους οι άλλοι ιδιωτικοί οργανισμοί – και οι δημόσιοι? Και εκεί ακριβώς είναι το παιχνίδι της  Γερμανίας. Οι Γερμανοί δεν θέλουν ούτε για αστείο να πουλήσουν χαμηλότερα τα ομόλογα (χρέος) που κατέχουν – άλλωστε τα έχουν αγοράσει πιο ακριβά και τάχα μου τάχα μου αυτό δεν επιτρέπεται… Αυτοί που ίσως να δεχτούν να πουλήσουν θα είναι μόνο τα funds που αγόρασαν φτηνότερα, ήδη έχουν πάρει τρομακτικά κέρδη και θα θελήσουν να ρευστοποιήσουν, τη δεδομένη χρονική στιγμή της επαναγοράς για να κατοχυρώσουν  τα κέρδη.
Και εδώ είναι και το πονηρό της υπόθεσης… Εδώ οδηγούμαστε σε 3 ασφαλή συμπεράσματα.
1.       Τελείωσε και οριστικά το παραμύθι του GR-EXIT. ΟΡΙΣΤΙΚΆ όμως. Γιατί στην τελική ποιος θέλει να έχει στα χέρια του τοξικά ελληνικά ομόλογα (όπως πχ η Budesbank αλλά και η ιδιωτική D-Bank) και μάλιστα να δίνει τον ΥΠΕΡΠΑΝΤΩΝ αγώνα να τα κρατήσει? Εάν είχε προγραμματιστεί η Ελλάδα να βγει εκτός ευρώ θα τα κρατούσε κανείς τα ελληνικά ομόλογα νομίζετε? Γιατί? Να τα κάνει ταπετσαρία? Γιατί τέτοια χρήση μόνο θα είχαν.  Άρα έχουν αξία!
2.       Πέταγμα του μουτζούρη στις ελληνικές τράπεζες. Γιατί το εθελοντικό  κούρεμα εάν δεν φτάσει (δηλ δεν ξεπεράσει τα 30 δις στο σύνολό τους –ξαναθυμίζω εδώ ότι το όριο είναι στα 34,4% της τιμής τους) δηλαδή πάλι εάν δεν επαναγοραστεί χρέος αξίας τουλάχιστον 30 δις, θα υπάρχει θέμα και μαντέψτε ποιος θα κουρέψει πάλι τα ομόλογά του. 65 δις είναι σε ομολογα σε κυκλοφορία σημερα, τα 30 τα κατέχουν ξενοι θεσμικοι και funds, τα άλλα 30 ταμεία και τράπεζες και έλληνες θεσμικοι και μόνο 4-5 δις σε ιδιώτες. Μέχρι τις 13 λοιπόν θέλουμε τουλάχιστον 20 δις να παρουμε πισω δις για να κουρέψουμε (και να αναπνεύσουμε). Οι συναλλαγές που γίνονται στην ΗΔΑΤ κάθε μέρα δεν ξεπερνούν (στην καλύτερη) τα 120 εκ. Δηλαδή άντε να μαζέψουμε 2 δις στην καλύτερη μέχρι τότε? Άρα τα υπόλοιπα που θα κουρευτούν (εφόσον οι γερμανοί δεν θέλουν να τα δώσουν πίσω) ποιος θα τα βάλει? Και έτσι πάμε στο συμπερασμα 3…
3.       Οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία όταν τελειώσει η διαδικασία αυτή, ουσιαστικά θα είναι βούτυρο στο ψωμί των γερμανών και ειδικά η Εθνικούλα μας.  Ουσιαστικά οι γερμανοί τι θέλουν να κάνουν με αυτό τον τρόπο? Να αγοράσουν αφενός πιρ παρά όλο το τραπεζικό σύστημα και αφετέρου όταν έρθει η ώρα να εισπράξουν και από ελληνικό χρέος ρευστότητα. Γιατί ακόμα και το δάνειο που θα λάβει η χώρα μας, θα το λάβει από το EFSF για να αγοράσει και να διαγράψει τα ομόλογα των τραπεζών μας. Do you get the picture?
Στα παραπάνω προσθέστε και τα ασφαλιστικά ταμεία
Πρόκειται για γρίφο και παζλ για δυνατούς λύτες και εδώ θα δούμε τελικά πως θα αποφύγουν το σκόπελο αυτό οι ελληνικές τράπεζες.
Στο παραπάνω προσθέστε και τα βραχυπρόθεσμα έντοκα στα οποία οι τράπεζες έχουν εξαναγκαστεί  να βγουν αγοραστές.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι θα υπάρξει συμβιβασμός, η Γερμανία δεν θα μπορέσει να συνεχίσει άλλο την επεκτατική της πολιτική, διότι τελικά η πιθανότητα να χαλάσει το deal τελευταία στιγμή και να διαλυθεί η ευρωζώνη θα υπερισχύσει της Γερμανικής οικονομικής πολιτικής.  Βέβαια ποσοστό στην Εθνικούλα μάλλον θα πάρουν!
Ο συμβιβασμός αυτός θα είναι μάλλον να συμμετέχουν με τα μισά οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία και τα άλλα μισά να είναι εγγυημένα στο 100% της αξίας τους.
Εκτός εάν οι έλληνες τραπεζικοί, αποδειχθούν πιο γάτες και περάσουν αθόρυβα και σε άλλες κινήσεις…
Πια θα ήταν τέτοια κίνηση? Να δώσουν τον μουτζούρη αλλού, αφενός αποκτώντας ρευστότητα αφετέρου μειώνοντας τη συμμετοχή τους στο κούρεμα, μη δίνοντας άλλου είδους ανταλλάγματα. Για να δούμε πόσο γάτες τελικά θα αποδειχτούν οι έλληνες Τραπεζικοί και θεσμικοί (προσωπικά αισιοδοξώ).
Τελικά εμείς κερδίσαμε κάτι χτες? Ναι θεωρώ ότι κερδίσαμε, αφενός την πλήρη ένταξή μας πια στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αφετέρου κερδίσαμε και στα επιτόκια εξυπηρέτησης. Αλλά το μεγαλύτερο κέρδος ήταν πολιτικό.

Ήταν τέτοιο το πολιτικό κέρδος ώστε να μας κάνει να πούμε ότι πήραμε ανάσα ή να πανηγυρίσουμε? ΌΧΙ ούτε κατά διάνοια.  Ήταν μια συμφωνία του στυλ «ναι μεν αλλά». Έχει προαπαιτούμενα, πολλά προαπαιτούμενα. Και παγίδες.
Και η ανάπτυξη, πότε και από ποιον θα έρθει? Η απάντηση είναι ξεκάθαρη
Από εμάς τους ίδιους- το μεγαλύτερο ίσως εμπόδιο άρθηκε, η έξοδος απ την ευρωζώνη. Τώρα σε μας εναπόκειται να άρουμε και τις όποιες παθογένειες έχουμε, κλειστά επαγγέλματα, παλινωδία φορολογικών διατάξεων και μη σταθερό φορολογικό καθεστώς, γραφειοκρατία κλπ
Εάν εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει, ίσως να μην είμαστε εμείς αυτοί που θα παρακαλάμε να μείνουμε στο Ευρώ και την Ευρωζώνη!

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Η Ακτινογραφία της Κρίσης

Το παρακάτω κείμενο, είχε αρχικά δημοσιευτεί προ 1 1/2 έτους και προ 6 μηνών και εδώ
http://www.dimiourgiaxana.gr/forum/index.php/topic,417.0.html

Θεωρώ ότι είναι ακόμα επίκαιρο διότι περιέχει τις αιτίες για τις οποίες φτάσαμε ως εδώ.
Και κάποιες αλήθειες - βάσει των αριθμών

Προκειμένου να προχωρήσουμε στην ανάλυση, για το πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, πρέπει καταρχήν όσον αφορά την Ελληνική Οικονομία πρέπει να κάνουμε κάποιες παραδοχές- γιατί υπάρχουν κάποια ορόσημα στην όλη διαδικασία.
Αυτά είναι
•   Περίπου 15 χρόνια (1994-2008) υπερ-απόδοσης (ρυθμός ανάπτυξης: 2 εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερος από την ΕΖ)
•   Μεγάλα «δίδυμα ελλείμματα» και υψηλό δημόσιο χρέος
•   Χαμηλό ιδιωτικό χρέος. (Εντούτοις, η Ελλάδα δεν αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στην Ευρωζώνη)
•   Μη βιώσιμο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που βασίστηκε και σε πολυ λανθασμένες αποφάσεις για τα αποθεματικά του
•   Δομικά προβλήματα και δημοσιονομικός εκτροχιασμός το 2008 και το 2009. Οι προσλήψεις που έγινα στο δημόσιο την τετραετία 2004- 2008 ξεπερνούν κατά πολύ σωρευτικά όσες έγιναν τα προηγούμενα 15 χρόνια και έχουμε το εξής παράδοξο : Μια συντηρητική κυβέρνηση επέκτεινε το κράτος (περίπου 100.000 πρόσθετο προσωπικό στον ευρύτερο δημόσιο τομέα)
•   Η νέα κυβέρνηση καθυστέρησε να λάβει διορθωτικά μέτρα ειδικά στη μείωση του Δημοσίου Τομέα, στις ιδιωτικοποιήσεις και στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Αποτέλεσμα η ΕΕ να ζητήσει να εγγραφεί το έλλειμμα που προκύπτει από τα παραπάνω στο συνολικό χρέος ΥΠΕΡΔΙΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ.



Ας δούμε στο παρακάτω διάγραμμα τις δαπάνες της κεντρικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ



και βέβαια τα έσοδα αυτής (πάντα σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης)



όπως βλέπετε οι αποκλίσεις συνεχίζονται.


Κάπου εδώ θα κάνω μια παρένθεση για το ΦΠΑ και την είσπραξη αυτού σε σχέση με την καμπύλη Λαφέρ. Έχουμε ξεπεράσει προ πολλού το επίπεδο υπερφορολόγησης και το κράτος ξεκίνησε και χάνει χρήματα αντί να κερδίζει. Το περίεργο είναι ότι σε όλη αυτή την υπόθεση οι Οικονομολόγοι του ΔΝΤ το γνωρίζουν και όμως με την επιμονή της Ελληνικής Κυβέρνησης η πολιτική αυτή συνεχίζεται. Ναι θέλουν να πετύχουν Εσωτερική Υποτίμηση. Όμως αυτό δεν εξηγεί ΠΛΗΡΩΣ το γιατί ακολουθείται τέτοια πολιτική. Και εδώ τίθεται ένα τεράστιο ερώτημα? ΓΙΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΛΟΘΟΥΝ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΜΗ ΕΙΣΠΡΑΞΙΜΟΤΗΤΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ?



Ωραία πάμε να δούμε και ένα πολύ σημαντικό κομμάτι που μας ενδιαφέρει

Ας δούμε λοιπόν και την μισθοδοσία των Δημοσίων Υπαλλήλων το Μερίδιο των εργαζομένων και των αμοιβών στο σύνολο της Ελληνικής Κοινωνίας (βάσει ποσοστού ΑΕΠ πάντα)Η πρώτη στήλη είναι το σύνολο των εργαζομένων η δεύτερη των αμοιβών τους.
Καταρρίπτεται έτσι ένας βασικός μύθος και επιβεβαιώνεται ένας άλλος
1. Δεν είναι η Ελλάδα με τον μεγαλύτερο δημόσιο τομέα (αριθμητικά) στην ΕΕ
2. Είναι όμως αυτή που δαπανά τα περισσότερα χρήματα σε αναλογία πληθυσμού των ΔΥ με μία πολύ ΚΑΚΗ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ και παραγωγικότητα αυτών (μόνο Ουγγαρία και Ιταλία μας πλησιάζουν)


Μερίδιο εργαζομένων και αμοιβών στο σύνολο της οικονομίας δείτε το διάγραμμα να καταλάβετε


Έτσι έχουμε την μοναδική στρέβλωση σε υψηλόβαθμους ΔΥ να υπάρχουν ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ μισθοί οι οποίοι επηρεάζουν (μαζί με τα διάφορα επιδόματα και τις συμμετοχές σε επιτροπές) το σύνολο της βάσης των ΔΥ. Και συγκεκριμένα η τεράστια στρέβλωση ενυπάρχει σε Νοσοκομεία, ΟΤΑ, ΔΕΚΟ και ΜΚΟ

Αν σε όλα αυτά προσθέσεις και την έκταση της παρα-οικονομίας όπως δείχνει το παρακάτω διάγραμμα μπορείτε να καταλάβετε γιατί...




αντιλαμβάνεται κανείς το πρόβλημα. Άνθρωποι που ζουν τριγύρω σας εισπράττοντας ΜΑΥΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ χωρίς κανένα παραστατικό. Δείτε πχ στο περίγυρο σας, πόσοι από σας δίνετε χρήματα δεξιά αριστερά χωρίς να υπάρχει νόμιμη συναλλαγή στη μέση και αναρωτηθείτε. Έτσι πρέπει να γίνεται? Το δε επιχείρημα κάποιων «η μαύρη οικονομία θα μας σώσει» έχει μάλλον ως αποτέλεσμα το ότι «Η ΜΑΥΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ ΜΑΣ ΕΘΑΨΕ»… Αναλογιστείτε το απλά, όπως επίσης και κάτι αναλύσεις οικονομολόγων τύπου καζάκη που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική οικονομία, με αυτά που αναφέρει κατά καιρούς και να έχετε κριτική σκέψη στις προθέσεις τους.

Ας πάμε τώρα στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης
Με τα υπάρχουσα δεδομένα θεωρούνταν ότι ήταν μη βιώσιμο.
το 2007 αποτελούσε το 12% του ΑΕΠ (στη Γαλλία το 13% στη Γερμανία το 10,4%) άρα το πρόβλημα δεν ήταν άμεσο… Αναλογιστικές μελέτες όμως δείχνουν ότι το 2060 θα ανέλθει στο 25% του ΑΕΠ κάνοντάς το μη βιώσιμο. Μάλιστα με τις χαμηλές αποτιμήσεις των σημερινών αποθεματικών, μπορεί να πει κανείς ότι από το 2013 θα γίνει μη βιώσιμο.

Το κόλπο λοιπόν είναι αλλού. Στην μηχανογράφηση και στα αποθεματικά των ταμείων, τα οποία όταν οι αγορές ανεβαίνουν θα φτάσουν σε ανεκτά επίπεδα, αλλά με εργαλεία, με αναλογιστικές μελέτες και καθημερινό risk management
 Όσοι φωνάζουν στην αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη του εκσυγχρονισμού κάνουν αυτό ακριβώς το πράγμα.

ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ. ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΩΣ ΕΘΝΟΣ.

(η πηγή των παραπάνω στοιχείων είναι από το 2009 Ageing Report: Economic and Budgetary Projections for the EU-27 Member States (2008-2060)

Σε αυτό αν συνυπολογίσουμε και την γήρανση του πληθυσμού... Και τις μούφα συντάξεις.... δώξα τω θεώ αναλογιστικές μελέτες έχουν γίνει και πολλές.
όλο το παρακάτω διάγραμμα τίθεται εν αμφιβόλω πια

(το 24,1% είναι μαζί με τις επικουρικές)

Πάμε σε ένα άλλο ζήτημα τώρα
Τα νούμερα δεν βγαίνουν ούτε θα βγουν ότι αναδιάρθρωση και αν γίνει.Ήδη από το 2009 είχε προβλεφθεί η απόκλιση του ελλείμματος
σημείωση γράφοντα, το κείμενο αυτό είχε γραφτεί και αναρτηθεί ένα ακριβώς χρόνο πριν το psi+

Δείτε το επίσημο διάγραμμα από την Eurostat και συγκεκριμένα το European Economic Forecast-Spring 2010, ή αλλιώς Προσχέδιο Προϋπολογισμού 2011 για την Ελλάδα- που τελικά αποδείχτηκε και στην πράξη γιατι το psi δεν εφτασε
Την εικόνα βέβαια την παραθέτω για ιστορικούς και μόνο λόγους- σήμερα 18.04.2012 τα spreads είναι πάλι κοντά στις 2000 μονάδες



Τα πράγματα δεν έχουν δυσκολέψει πολύ περισσότερο λοιπόν από το αναμενόμενο.

Μάλιστα το χρέος της γενικής κυβέρνησης όσον αφορά το ποσοστό του ΑΕΠ της Ελλάδας είναι το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρωζώνης με μεγαλύτερο εκείνο της Ιταλίας ως εξής
Ιταλία στο 119% Ελλάδα στο 117% Βέλγιο στο 98% Ουγγαρία στο 80% και ωωωω έκπληξη Γαλλία στο Γαλλία στο 79% Γερμανία στο 77% Πορτογαλία στο 77%
Όμως το χρέος αυτό της Ελλάδας ουσιαστικά μέσω ομολόγων το 35% είναι σε χέρια Γερμανίας και Γαλλίας… You get the Picture??????

Ας πάμε τώρα στο χρέος του Ιδιωτικού Τομέα που στην Ελλάδα τον έχουν ΞΕΣΚΙΣΕΙ
Δείτε τον παρακάτω πίνακα



Συνεπώς καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι το χρέος ίσως δεν είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για τον Ιδιωτικό τομέα τουλάχιστον ο οποίος κουβαλά τα βαρύδια του Δημοσίου Τομέα.
Αντιθέτως η ανταγωνιστικότητα είναι
πάμε να δούμε κάποια στοιχεία

•   ΙMD: 46η θέση το 2010 (ανάμεσα σε 58 χώρες). 37η θέση το 2004, 42η το 2008, 52η όμως το 2009
•   Παγκόσμιο Οικονομικό Forum: 89η θέση το 2010 (ανάμεσα σε 139 χώρες). 71η θέση το 2009, 67η  το 2008, 35η  το 2004
•   Doing Business Report (Παγκόσμια Τράπεζα): 109η θέση ανάμεσα σε 183 χώρες το 2010. 96η θέση το 2008.
Ο άλλος μύθος για το κόστος εργασίας. Ναι απωλέσαμε ανταγωνιστικότητα γιατί αυξήθηκε αλλά είναι δυνατόν να φωνάζει πχ η Γερμανία για αυτό?
 Η η Ιταλία?

ΣΣημειώστε εδώ ότι η αύξηση του μισθολογικού κόστους ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο ο μισθός που μπαίνει στις τσέπες μας!!!


Επίσης που αλλού αντιμετωπίζουμε πραγματικό Πρόβλημα – Εξαγωγές
καταναλώνουμε 90% επενδύουμε 20% και εξάγουμε το 20% τα χειρότερα ποσοστά στην Ευρωζώνη (η μόνη που μας πλησιάζει είναι η Αγγλία- δες πηγή της μελέτης ΕΛΣΤΑΤ – καθ. Αλπάνη-Στουρναρα)

Ποιο το αποτέλεσμα? Υψηλό έλλειμμα Ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που μάλλον είναι κάτι φυσικό ως επακόλουθο στην πορεία για την πλήρη ενοποίηση



η μεταβολή του ΑΕΠ ως φυσικό επακόλουθο είναι να γυρίσει αρνητική (πιο αρνητική από εκείνη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας μόνο η Λετονία μας ξεπερνά) τη στιγμή που όλα τα κράτη έχουν θετικούς ρυθμούς
Εκεί όμως που πάμε να ξεφύγουμε (ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΠΑΝΤΑ γιατί οι φίλοι μας οι ΔΥ δεν ξέρουν τι θα πει ανεργία) είναι στην μεταβολή του ΑΕΠ έναντι της Ανεργίας, πάμε να ξεπεράσουμε τους πρωταθλητές Ισπανούς οι οποίοι έχουν 1,5 αύξηση σε π% στο ΑΕΠ (ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ) ενώ εμείς σε 6 μήνες από το 0.45 έχουμε φτάσει στο 1.20 ξεπερνώντας και την Εσθονία- ενώ λογικά σε ένα έτος αν δεν συμβεί κάτι το δραματικό θα ξεπεράσουμε και αυτό το 20%
Καλά για καταναλωτική εμπιστοσύνη δείτε τα …τάρταρα
ενώ όλης της Ευρώπης αρχίζει σιγά σιγά και βαίνει με ελάχιστους θετικούς ρυθμούς η Ελλάδα είναι στο -80 παρακαλώ όταν 2 χρόνια πριν ήταν και εκείνη κοντά στο μηδέν
Η Ελλάδα ουσιαστικά χρειαζόταν ένα γερό φάρμακο- αν όχι σοκ που έπρεπε να χορηγηθεί. Δυστυχώς οι πολιτικοί μας εξυπηρετώντας ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ μέχρι και την τελευταία στιγμή αρνούνταν να δουν την πραγματικότητα (την αριστερά δεν την σχολιάζω- ως επαγγελματίες ηλιθίους στον τόπο αυτό).
Οπότε αυτό που έχουμε τώρα μπροστά μας είναι μια «εμπροσθοβαρής δημοσιονομική προσαρμογή, με μεγάλο «μαξιλάρι ασφαλείας»» όπως την χαρακτήρισε ο κος Σουρνάρας τα δε μέτρα είναι παραπάνω από επαρκή για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων αρκεί να μην τα αναβάλλουμε (που το κάναμε ήδη).
Και μιλάω για τα διαρθρωτικά μέτρα ΟΧΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ.
Γιατί τελικά όλες οι ανισορροπίες αντιμετωπίζονται: δημοσιονομικές, ασφαλιστικού συστήματος, διαρθρωτικές (ευελιξία στην αγορά προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας), ευστάθεια χρηματοπιστωτικού συστήματος, όλα αυτά μπορούν να γίνουν.
Ειδικά μάλιστα σε ένα πλαίσιο παγκόσμιας οικονομίας ΠΟΥ ΑΝΑΚΆΜΠΤΕΙ
Ο τουρισμός μπορεί να παίξει τεράστιο ρόλο.

Τώρα θα ρωτήσει κάποιος- πως ρε φίλε το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων θα με ωφελήσει εμένα? Αν ξεπουληθούν οι ΔΕΚΟ, αν ανοίξουν όλα τα επαγγέλματα?
να η απάντηση


τα ΕΜΠΟΔΙΑ ΕΙΣΟΔΟΥ ΕΤΑΙΡΙΩΝ- Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΥΡΙΟΙ- ΤΟ ΑΔΗΦΑΓΟ ΔΗΜΟΣΙΟ για αλλη μια φορα και η πολυνομια του ο ΚΒΣ και το τερας του κλπ κλπ κλπ


και εδώ
το τερας της γραφειοκρατιας μας (το σχήμα παρακάτω)



και έχουμε και λέμε
1.   Άμεσα κέρδη από άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων 2% του ΑΕΠ
2.   Μακροχρόνια 4%
3.   Άμεσα κέρδη από ιδιωτικοποιήσεις 4-5%
4.   Άμεσα κέρδη από κατάργηση των στρεβλώσεων στον ανταγωνισμό 2%
5.   Μακροπρόθεσμα -Βελτίωση της επίδοσης της Ελλάδας κατά 45 μονάδες (3,5%) στην κατάταξη PISA του ΟΟΣΑ (σήμερα η χώρα βρίσκεται στην προτελευταία θέση): ≈ 1% του ΑΕΠ
6.   Εισαγωγή μηχανοργάνωσης και διείσδυση νέων τεχνολογιών (ICT) στο δημόσιο τομέα : δεν έχει εκτιμηθεί, ωστόσο ειδικά στα νοσοκομεία εκτιμάται εξοικονόμηση δαπανών 1% του ΑΕΠ
7.   Αξιοποίηση περιουσίας δημοσίου: δεν έχει εκτιμηθεί, ωστόσο η αξία της εκτιμάται περίπου στο ύψος του δημόσιου χρέους. Στην Ελλάδα, η αξία της περιουσίας του κράτους είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως
Μαζί με παράπλευρες πολιτικές φτάνουμε στο 20% του ΑΕΠ σε μείωση του χρέους και γίνεται πλήρως βιώσιμο- μαζί με μία ήπιας μορφής αναδιάρθρωση.

Θα πει βέβαια κάποιος και θα έχει απόλυτο δίκιο. Με τον δανεισμό, τι γίνεται? Πάλι θα βασίσουμε το μοντέλο μας σε δανεισμό και πιστωτική επέκταση?
Το δράμα μιας οικονομίας  που έχει μάθει να λειτουργεί με υπερκοστολογήσεις και υψηλά κόστη, αυτό έχει ως αιμοδότη την πιστωτική επέκταση 9/10 φορές ειδάλλως μιλάμε για πόντζι σχήμα.
Και καλό είναι να έχει στηρίξει την πιστωτική επέκταση σε αναπτυξιακό μοντέλο συγκεκριμένης στόχευσης και κλίμακας- μεγάλης ανταποδοτικότητας. Γίνεται όμως αυτό στην Ελλάδα?
Όχι και αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει.
Άρα πως λύνεις το πρόβλημα?
Αλλάζεις τρόπο ζωής και καταναλωτικό μοντέλο? Όχι να μην πάρεις Καγιεν- έστω και αν τα έχεις- αλλά ναι ας πάρεις ένα ακριβό ποδήλατο και να απαιτήσεις από τον δήμο σου ποδηλατόδρομο.
Δανείσου όχι για να πάρεις άλλο ένα εξοχικό- αλλά στο ήδη υπάρχον να ρίξεις ίσως φωτοβολταϊκά ίσως κάτι άλλο
Γίνεται από την μία μέρα στην άλλη αυτό? ΟΧΙ - Άρα πως ξυπνάς τον ασθενή και τον γιατρεύεις?
Με τα εξής παρακάτω που αναφέρθηκαν και παραπάνω.
1. Μειώνεις το κράτος (ούτως ή άλλως να το συντηρήσεις δεν μπορείς)
2 Ενισχύεις την ιδιωτική πρωτοβουλία- καταμερίζοντας καλύτερα τα κεφάλαια και ελέγχοντας το αποτέλεσμα αλλά και την ροή του χρήματος.
Δυστυχώς που θα το αναφέρω αλλά η μείωση των μισθών - ΝΑΙ έπρεπε να γίνει- τώρα όμως μένουν οι διαρθρωτικές αλλαγές.

Θα αναρωτηθείτε, αυτά δεν ίσχυαν και πριν τι κρίση, τι άλλαξε?

Δύο είναι οι σημαντικοί λόγοι:
1. Ολυμπιάδα
2. Σκληρό νόμισμα (ουσιαστικά η ελλάδα είχε στα χέρια της ...μαρκο, με υψηλή ισοτιμία βέβαια)

με αυτά τα δύο πήραμε αναβολή κάπου 7 χρόνια.


Οπότε την επόμενη φορά που θα ακούσετε Οικονομολόγους αναλυτές - αστρολόγους (πχ καζάκηδες) να σας τρομοκρατούν ή να αγορεύουν στο σύνταγμα μπροστά σε όλους εμάς τους αγανακτισμένους πολίτες- διακηρύσσοντας της ΔΡΑΧΜΗΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, αναρωτηθείτε ποιοι οι σκοποί τους? Αυτοπροβολή- βλακεία- υστεροβουλία- συμφέροντα, τι?
ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ- το τι δεν θέλουν
1. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
2. ΠΑΤΑΞΗ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ και Μαύρου χρήματος
3. ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ όσων αποτελούν εμπόδιο στις αλλαγές
4. ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Γιατί όλα τα παραπάνω που ανέφερα αποτελούν στρεβλώσεις ενός πελατειακού καθεστώτος – πολιτικού και επιχειρηματικού κρατικοδίαιτου που στην Ελλάδα πρέπει να πάψει να υπάρχει. Φωτόπουλοι- Πρωτόπαπες- Παναγόπουλοι- Κουρήδες- πρόεδροι ΑΔΕΔΥ ΓΣΕΕ- επίορκοι πολιτικοί πρέπει να μπουν στο χρονοντούλαπο των αχρήστων της ιστορίας.
Και πρέπει να οδεύσουμε προς ένα new deal - απομωνόντας και αφήνοντας πίσω όλες αυτά τα καρκινώματα του Δημοσίου Βίου.

Υγ πολλά από τα παραπάνω στοιχεία βασίστηκαν σε μελέτες του ΙΟΒΕ της EUROSTAT και καθηγητών του Καποδιστριακού και Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών όπως ο κοι Αλμπάνης- Στουρνάρας κλπ
επίσης σημαντικές παραπομπές για μελέτη στο Greece at a Glance, Policies for a Sustainable Recovery, OECD, Μάρτιος 2010

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Να Βγει Κανείς ή να Μην Βγει?(grexodus)

Θα στενοχωρήσω φίλους αλλά θα το γράψω.

Είμαστε πια στο οριακό σημείο όπου το κόστος παραμονής στο ευρώ τείνει να ξεπεράσει το grexit.

Συγγνώμη που το γράφω, είμαι υπέρ του ευρώ, αλλά αυτή είναι και η αλήθεια πια.


Αν το ΑΕΠ πέσει κάτω των 150 δις πρέπει να σκεφτούμε εναλλακτικές.

...Με όποιο τρόπο βάλεις τα σενάρια κάτω, τα κουκιά πια δεν βγαίνουν. Ναι πριν έβγαιναν αν με ρωτήσετε, μέχρι και την άνοιξη.


Με δεδομένο, ότι το άνοιγμα των επαγγελμάτων δεν θα γίνει, όπως ούτε και η άρση μονιμότητας στο δημόσιο, και οι συντεχνίες θα συνεχίσουν να "κυβερνούν" η μόνη λύση που βλέπω πια, είναι το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών εκτός ευρώ.


Η επιλογή είναι είτε αυτή (με ότι συνεπάγεται) ή ξένη επιτροπεία.


Δεν θεωρώ οτι υπάρχει εύκολη απάντηση και στα δύο. Ίσως η ξένη εποπτεία- επιτροπεία να περνάει μέσα από αλλαγή απλά διαχειριστών. δεν ξέρω. Αν μέχρι στιγμής οι σύμβουλοι της ΕΕ και του ΔΝΤ δεν έχουν καταφέρει τίποτα γιατί να τα καταφέρουν στο μέλλον? Απ την άλλη αν αναλάβουν τα «σημεία κλειδιά» των υπουργείων και των οργανώσεων μήπως τελικά μπορέσουν να εξαρθρώσουν πιο εύκολα την διαφθορά και τους μηχανισμούς της?


Προσοχή δεν αναφέρομαι στο να στηρίξουμε τις ηλιθιότητες των ΑΣΥΝΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ του ΚΚΕ και της Χ.Α. Καμία σχέση. Μιλάω για την θεωρία του σοκ, επιστροφή στην δραχμή (μόνο ως αποθεματικό νόμισμα), συναλλαγές με ευρώ, πληρωμές του δημοσίου τομέα για μισθούς και συντάξεις για 6 μήνες μόνο σε ένα ελάχιστο ποσό (500 € πχ θέλει ψάξιμο αυτό), παροχή δελτίων για κοινωνικά αγαθά, απαγόρευση αγοροπωλησίας γης και ξεκαθάρισμα των συντεχνιών. Κανονικό χρεοστάσιο δηλαδή.


Δεν βλέπω πως η Ελληνική Κοινωνία θα ξυπνήσει απ τον λήθαργό της. Δεν ξέρω, υπόθεση εργασίας κάνω και ‘γω. Τον Π/Υ δεν τον έχω δει πλήρη ακόμα, έχω δει τα επιμέρους που θα κοπούν όμως.

Κατανοώ ότι το πρόβλημα είναι διττό, απ την μία το πραγματικό χρηματικό χρέος, απ την άλλη η διαφθορά και οι συντεχνίες ως μηχανισμό που το παράγει, αλλά πια φτάσαμε στο σημείο να έχει πιστεί ο λαός οτι οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι κακές. Αν η πλειοψηφία το νομίζει αυτό, ποιοι είμαστε εμείς να αντιταχθούμε?



Να σας αναφέρω και δύο παραδείγματα
Το πρώτο που το διασταύρωσα και με άλλους πολίτες που έχουν καταστήματα εστίασης είναι το εξής.

Πέρασε η διάταξη περί του όταν δεν κόβεις απόδειξη ο άλλος να φεύγει χωρίς να πληρώσει. Με το που μαθεύτηκε περίπου το 30% των πελατών ξέρετε τι κάνει? Διαπραγματεύεται την τιμή χωρίς την απόδειξη ακόμα και για 20 λεπτά.



Παράδειγμα 2ο έχω βρεθεί ακόμα και πολύ τελευταία μπροστά σε νομικές διεκδικήσεις. Με δικηγόρους , νομικούς συμβούλους ακόμα και μπροστά στην έδρα, βρήκα διατάξεις του ευρωπαϊκού δικαίου (που είναι και πολύ λογικό και απλό στην σύλληψή του που αναιρούν τις αντίστοιχες διατάξεις τους Ελληνικού δικαίου. Και όταν η αντιπαράθεση έφτασε τελικά (δις) σε γνωμοδότηση γιατί έτσι και όχι αλλιώς, ο από καθέδρας νομικοί (ο υποφαινόμενος δεν είναι νομικός) έφτασαν να μου αιτιολογήσουν την απάντησή τους με 2 διαφορετικούς.

1. Εγώ είμαι στην έδρα, άρα εγώ ξέρω και εσύ από κάτω απλά πιθανολογείς (με ένα σαρδόνιο χαμόγελο) χωρίς όμως να εξηγήσει τα περαιτέρω

2. Στα παλαιά των υποδημάτων μου οι Ευρωπαϊκές διατάξεις, εγώ δικάζω/ γνωμοδοτώ σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο και τις διατάξεις που τελικά γνωρίζω/ ή με συμφέρουν!


Το πρόβλημα είναι βαθιά κοινωνικό τελικά, όχι μόνο οικονομικό, μέχρι στιγμής φαινόμαστε κατώτεροι των περιστάσεων.
Τα μέτρα που πάνε να εφαρμοστούν είναι εν γένει σωστά, αλλά δεν θα εφαρμοστούν πάλι σε όλους.
Θα εφαρμοστούν πάλι τα φοροεισπρακτικά και μόνο και ποτέ - μα ποτέ τα διαρθρωτικά και εκεί είναι το ζουμί.

Η δε πολυνομία επιτρέπει τις εξαιρέσεις. και οι εξαιρέσεις είναι είναι που πάνε να γίνουν κανόνας.
Και πολυ λυπάμαι για αυτό!

Ισως η θεραπεία είναι μονο απο ενα σοκ- μπας και ξυπνησουμε καιδουμε οτι οι διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να γίνουν


Μέχρι στιγμής οι συντεχνίες έχουν νικήσει ΚΑΤΑ ΚΡΑΤΟΣ την οποιαδηποτε μαχη και εχουν παρει μαζί τους- θα τον ονομάσω και ας κατηγορηθω -τον λαουτζικο την μεσαία τάξη, η οποία ποια δεν μπορεί ουτε καν να δει τι πρέπει να γίνει.
Κοντινό μου παράδειγμα, η οικογενεια μου, που είμαι ο μονος πια (και μειοψηφια) με τις απόψεις αυτές (περί αλλαγών και μεταρρυθμίσεων), ολοι οι αλλοι πια αρχιζαν να ενστερνιζονται απόψεις ακομα και ακραιες και βρίσκουν καταφύγιο σε λόγια εύκολα.
Οι ξένοι είναι κακοί, ήρθαν να μας πάρουν τα υπάρχοντα!

Φτάσανε τον κόσμο να πιστέψει ότι οι Αλλαγές είναι ο Σατανάς και το καλό είναι η Διαφθορά- εκεί οδηγηθηκαμε- φορτώσαν τα πάντα σε ένα μνημόνιο που δεν εφαρμόστηκε στο μεγαλύτερο σκέλος του- επίτηδες- ώστε να οδηγήσουν την κατάσταση εδώ, μόνο και μόνο μην χάσουν τη μάσα τους. Ναι στους φόρους- όχι στις αλλαγές (στο όνομα της ...συντεχνίας)

Ο κόσμος συνέδεσε έτσι τις όποιες Μεταρρυθμίσεις με προσπάθεια υφαρπαγής σε όλα τα επίπεδα.
Περιουσιακών στοιχείων, συνείδησης, πολιτισμικής και εθνικής ταυτότητας και πάει λέγοντας.

Πολύ Λυπάμαι για την χώρα μου και τους συμπολίτες μου.

Φτάνω στο σημείο να πιστέψω, ότι αν η διαφθορά και η ρεμούλα τους αρέσει, μήπως, λέω μήπως πρέπει να σεβαστούμε την απόφαση αυτή?

Ίσως μόνο με ένα σοκ αλλάξει η κατάσταση. Να τα χάσουμε ΟΛΑ μηπως και ξανακερδίσουμε ΚΑΤΙ. Και εδώ που φτάσαμε εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν.


Παρακαλώ δείτε το σενάριο με την όποια ψυχραιμία μας έχει απομείνει μήπως και βγάλουμε άκρη.