Το παρακάτω κείμενο, είχε αρχικά δημοσιευτεί προ 1 1/2 έτους και προ 6 μηνών και εδώ
http://www.dimiourgiaxana.gr/forum/index.php/topic,417.0.html
Θεωρώ ότι είναι ακόμα επίκαιρο διότι περιέχει τις αιτίες για τις οποίες φτάσαμε ως εδώ.
Και κάποιες αλήθειες - βάσει των αριθμών
Προκειμένου να προχωρήσουμε στην ανάλυση, για το πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, πρέπει καταρχήν όσον αφορά την Ελληνική Οικονομία πρέπει να κάνουμε κάποιες παραδοχές- γιατί υπάρχουν κάποια ορόσημα στην όλη διαδικασία.
Αυτά είναι
• Περίπου 15 χρόνια (1994-2008) υπερ-απόδοσης (ρυθμός ανάπτυξης: 2 εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερος από την ΕΖ)
• Μεγάλα «δίδυμα ελλείμματα» και υψηλό δημόσιο χρέος
• Χαμηλό ιδιωτικό χρέος. (Εντούτοις, η Ελλάδα δεν αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στην Ευρωζώνη)
• Μη βιώσιμο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που βασίστηκε και σε πολυ λανθασμένες αποφάσεις για τα αποθεματικά του
• Δομικά προβλήματα και δημοσιονομικός εκτροχιασμός το 2008 και το 2009. Οι προσλήψεις που έγινα στο δημόσιο την τετραετία 2004- 2008 ξεπερνούν κατά πολύ σωρευτικά όσες έγιναν τα προηγούμενα 15 χρόνια και έχουμε το εξής παράδοξο : Μια συντηρητική κυβέρνηση επέκτεινε το κράτος (περίπου 100.000 πρόσθετο προσωπικό στον ευρύτερο δημόσιο τομέα)
• Η νέα κυβέρνηση καθυστέρησε να λάβει διορθωτικά μέτρα ειδικά στη μείωση του Δημοσίου Τομέα, στις ιδιωτικοποιήσεις και στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Αποτέλεσμα η ΕΕ να ζητήσει να εγγραφεί το έλλειμμα που προκύπτει από τα παραπάνω στο συνολικό χρέος ΥΠΕΡΔΙΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ.
Ας δούμε στο παρακάτω διάγραμμα τις δαπάνες της κεντρικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ
και βέβαια τα έσοδα αυτής (πάντα σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης)
όπως βλέπετε οι αποκλίσεις συνεχίζονται.
Κάπου εδώ θα κάνω μια παρένθεση για το ΦΠΑ και την είσπραξη αυτού σε σχέση με την καμπύλη Λαφέρ. Έχουμε ξεπεράσει προ πολλού το επίπεδο υπερφορολόγησης και το κράτος ξεκίνησε και χάνει χρήματα αντί να κερδίζει. Το περίεργο είναι ότι σε όλη αυτή την υπόθεση οι Οικονομολόγοι του ΔΝΤ το γνωρίζουν και όμως με την επιμονή της Ελληνικής Κυβέρνησης η πολιτική αυτή συνεχίζεται. Ναι θέλουν να πετύχουν Εσωτερική Υποτίμηση. Όμως αυτό δεν εξηγεί ΠΛΗΡΩΣ το γιατί ακολουθείται τέτοια πολιτική. Και εδώ τίθεται ένα τεράστιο ερώτημα? ΓΙΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΛΟΘΟΥΝ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΜΗ ΕΙΣΠΡΑΞΙΜΟΤΗΤΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ?
Ωραία πάμε να δούμε και ένα πολύ σημαντικό κομμάτι που μας ενδιαφέρει
Ας δούμε λοιπόν και την μισθοδοσία των Δημοσίων Υπαλλήλων το Μερίδιο των εργαζομένων και των αμοιβών στο σύνολο της Ελληνικής Κοινωνίας (βάσει ποσοστού ΑΕΠ πάντα)Η πρώτη στήλη είναι το σύνολο των εργαζομένων η δεύτερη των αμοιβών τους.
Καταρρίπτεται έτσι ένας βασικός μύθος και επιβεβαιώνεται ένας άλλος
1. Δεν είναι η Ελλάδα με τον μεγαλύτερο δημόσιο τομέα (αριθμητικά) στην ΕΕ
2. Είναι όμως αυτή που δαπανά τα περισσότερα χρήματα σε αναλογία πληθυσμού των ΔΥ με μία πολύ ΚΑΚΗ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ και παραγωγικότητα αυτών (μόνο Ουγγαρία και Ιταλία μας πλησιάζουν)
Μερίδιο εργαζομένων και αμοιβών στο σύνολο της οικονομίας δείτε το διάγραμμα να καταλάβετε
Έτσι έχουμε την μοναδική στρέβλωση σε υψηλόβαθμους ΔΥ να υπάρχουν ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ μισθοί οι οποίοι επηρεάζουν (μαζί με τα διάφορα επιδόματα και τις συμμετοχές σε επιτροπές) το σύνολο της βάσης των ΔΥ. Και συγκεκριμένα η τεράστια στρέβλωση ενυπάρχει σε Νοσοκομεία, ΟΤΑ, ΔΕΚΟ και ΜΚΟ
Αν σε όλα αυτά προσθέσεις και την έκταση της παρα-οικονομίας όπως δείχνει το παρακάτω διάγραμμα μπορείτε να καταλάβετε γιατί...
αντιλαμβάνεται κανείς το πρόβλημα. Άνθρωποι που ζουν τριγύρω σας εισπράττοντας ΜΑΥΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ χωρίς κανένα παραστατικό. Δείτε πχ στο περίγυρο σας, πόσοι από σας δίνετε χρήματα δεξιά αριστερά χωρίς να υπάρχει νόμιμη συναλλαγή στη μέση και αναρωτηθείτε. Έτσι πρέπει να γίνεται? Το δε επιχείρημα κάποιων «η μαύρη οικονομία θα μας σώσει» έχει μάλλον ως αποτέλεσμα το ότι «Η ΜΑΥΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ ΜΑΣ ΕΘΑΨΕ»… Αναλογιστείτε το απλά, όπως επίσης και κάτι αναλύσεις οικονομολόγων τύπου καζάκη που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική οικονομία, με αυτά που αναφέρει κατά καιρούς και να έχετε κριτική σκέψη στις προθέσεις τους.
Ας πάμε τώρα στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης
Με τα υπάρχουσα δεδομένα θεωρούνταν ότι ήταν μη βιώσιμο.
το 2007 αποτελούσε το 12% του ΑΕΠ (στη Γαλλία το 13% στη Γερμανία το 10,4%) άρα το πρόβλημα δεν ήταν άμεσο… Αναλογιστικές μελέτες όμως δείχνουν ότι το 2060 θα ανέλθει στο 25% του ΑΕΠ κάνοντάς το μη βιώσιμο. Μάλιστα με τις χαμηλές αποτιμήσεις των σημερινών αποθεματικών, μπορεί να πει κανείς ότι από το 2013 θα γίνει μη βιώσιμο.
Το κόλπο λοιπόν είναι αλλού. Στην μηχανογράφηση και στα αποθεματικά των ταμείων, τα οποία όταν οι αγορές ανεβαίνουν θα φτάσουν σε ανεκτά επίπεδα, αλλά με εργαλεία, με αναλογιστικές μελέτες και καθημερινό risk management
Όσοι φωνάζουν στην αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη του εκσυγχρονισμού κάνουν αυτό ακριβώς το πράγμα.
ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ. ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΩΣ ΕΘΝΟΣ.
(η πηγή των παραπάνω στοιχείων είναι από το 2009 Ageing Report: Economic and Budgetary Projections for the EU-27 Member States (2008-2060)
Σε αυτό αν συνυπολογίσουμε και την γήρανση του πληθυσμού... Και τις μούφα συντάξεις.... δώξα τω θεώ αναλογιστικές μελέτες έχουν γίνει και πολλές.
όλο το παρακάτω διάγραμμα τίθεται εν αμφιβόλω πια
(το 24,1% είναι μαζί με τις επικουρικές)
Πάμε σε ένα άλλο ζήτημα τώρα
Τα νούμερα δεν βγαίνουν ούτε θα βγουν ότι αναδιάρθρωση και αν γίνει.Ήδη από το 2009 είχε προβλεφθεί η απόκλιση του ελλείμματος
σημείωση γράφοντα, το κείμενο αυτό είχε γραφτεί και αναρτηθεί ένα ακριβώς χρόνο πριν το psi+
Δείτε το επίσημο διάγραμμα από την Eurostat και συγκεκριμένα το European Economic Forecast-Spring 2010, ή αλλιώς Προσχέδιο Προϋπολογισμού 2011 για την Ελλάδα- που τελικά αποδείχτηκε και στην πράξη γιατι το psi δεν εφτασε
Την εικόνα βέβαια την παραθέτω για ιστορικούς και μόνο λόγους- σήμερα 18.04.2012 τα spreads είναι πάλι κοντά στις 2000 μονάδες
Τα πράγματα δεν έχουν δυσκολέψει πολύ περισσότερο λοιπόν από το αναμενόμενο.
Μάλιστα το χρέος της γενικής κυβέρνησης όσον αφορά το ποσοστό του ΑΕΠ της Ελλάδας είναι το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρωζώνης με μεγαλύτερο εκείνο της Ιταλίας ως εξής
Ιταλία στο 119% Ελλάδα στο 117% Βέλγιο στο 98% Ουγγαρία στο 80% και ωωωω έκπληξη Γαλλία στο Γαλλία στο 79% Γερμανία στο 77% Πορτογαλία στο 77%
Όμως το χρέος αυτό της Ελλάδας ουσιαστικά μέσω ομολόγων το 35% είναι σε χέρια Γερμανίας και Γαλλίας… You get the Picture?
??
Ας πάμε τώρα στο χρέος του Ιδιωτικού Τομέα που στην Ελλάδα τον έχουν ΞΕΣΚΙΣΕΙ
Δείτε τον παρακάτω πίνακα
Συνεπώς καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι το χρέος ίσως δεν είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για τον Ιδιωτικό τομέα τουλάχιστον ο οποίος κουβαλά τα βαρύδια του Δημοσίου Τομέα.
Αντιθέτως η ανταγωνιστικότητα είναι
πάμε να δούμε κάποια στοιχεία
• ΙMD: 46η θέση το 2010 (ανάμεσα σε 58 χώρες). 37η θέση το 2004, 42η το 2008, 52η όμως το 2009
• Παγκόσμιο Οικονομικό Forum: 89η θέση το 2010 (ανάμεσα σε 139 χώρες). 71η θέση το 2009, 67η το 2008, 35η το 2004
• Doing Business Report (Παγκόσμια Τράπεζα): 109η θέση ανάμεσα σε 183 χώρες το 2010. 96η θέση το 2008.
Ο άλλος μύθος για το κόστος εργασίας. Ναι απωλέσαμε ανταγωνιστικότητα γιατί αυξήθηκε αλλά είναι δυνατόν να φωνάζει πχ η Γερμανία για αυτό?
Η η Ιταλία?
ΣΣημειώστε εδώ ότι η αύξηση του μισθολογικού κόστους ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο ο μισθός που μπαίνει στις τσέπες μας!!!
Επίσης που αλλού αντιμετωπίζουμε πραγματικό Πρόβλημα – Εξαγωγές
καταναλώνουμε 90% επενδύουμε 20% και εξάγουμε το 20% τα χειρότερα ποσοστά στην Ευρωζώνη (η μόνη που μας πλησιάζει είναι η Αγγλία- δες πηγή της μελέτης ΕΛΣΤΑΤ – καθ. Αλπάνη-Στουρναρα)
Ποιο το αποτέλεσμα? Υψηλό έλλειμμα Ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που μάλλον είναι κάτι φυσικό ως επακόλουθο στην πορεία για την πλήρη ενοποίηση
η μεταβολή του ΑΕΠ ως φυσικό επακόλουθο είναι να γυρίσει αρνητική (πιο αρνητική από εκείνη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας μόνο η Λετονία μας ξεπερνά) τη στιγμή που όλα τα κράτη έχουν θετικούς ρυθμούς
Εκεί όμως που πάμε να ξεφύγουμε (ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΠΑΝΤΑ γιατί οι φίλοι μας οι ΔΥ δεν ξέρουν τι θα πει ανεργία) είναι στην μεταβολή του ΑΕΠ έναντι της Ανεργίας, πάμε να ξεπεράσουμε τους πρωταθλητές Ισπανούς οι οποίοι έχουν 1,5 αύξηση σε π% στο ΑΕΠ (ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ) ενώ εμείς σε 6 μήνες από το 0.45 έχουμε φτάσει στο 1.20 ξεπερνώντας και την Εσθονία- ενώ λογικά σε ένα έτος αν δεν συμβεί κάτι το δραματικό θα ξεπεράσουμε και αυτό το 20%
Καλά για καταναλωτική εμπιστοσύνη δείτε τα …τάρταρα
ενώ όλης της Ευρώπης αρχίζει σιγά σιγά και βαίνει με ελάχιστους θετικούς ρυθμούς η Ελλάδα είναι στο -80 παρακαλώ όταν 2 χρόνια πριν ήταν και εκείνη κοντά στο μηδέν
Η Ελλάδα ουσιαστικά χρειαζόταν ένα γερό φάρμακο- αν όχι σοκ που έπρεπε να χορηγηθεί. Δυστυχώς οι πολιτικοί μας εξυπηρετώντας ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ μέχρι και την τελευταία στιγμή αρνούνταν να δουν την πραγματικότητα (την αριστερά δεν την σχολιάζω- ως επαγγελματίες ηλιθίους στον τόπο αυτό).
Οπότε αυτό που έχουμε τώρα μπροστά μας είναι μια «εμπροσθοβαρής δημοσιονομική προσαρμογή, με μεγάλο «μαξιλάρι ασφαλείας»» όπως την χαρακτήρισε ο κος Σουρνάρας τα δε μέτρα είναι παραπάνω από επαρκή για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων αρκεί να μην τα αναβάλλουμε (που το κάναμε ήδη).
Και μιλάω για τα διαρθρωτικά μέτρα ΟΧΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ.
Γιατί τελικά όλες οι ανισορροπίες αντιμετωπίζονται: δημοσιονομικές, ασφαλιστικού συστήματος, διαρθρωτικές (ευελιξία στην αγορά προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας), ευστάθεια χρηματοπιστωτικού συστήματος, όλα αυτά μπορούν να γίνουν.
Ειδικά μάλιστα σε ένα πλαίσιο παγκόσμιας οικονομίας ΠΟΥ ΑΝΑΚΆΜΠΤΕΙ
Ο τουρισμός μπορεί να παίξει τεράστιο ρόλο.
Τώρα θα ρωτήσει κάποιος- πως ρε φίλε το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων θα με ωφελήσει εμένα? Αν ξεπουληθούν οι ΔΕΚΟ, αν ανοίξουν όλα τα επαγγέλματα?
να η απάντηση
τα ΕΜΠΟΔΙΑ ΕΙΣΟΔΟΥ ΕΤΑΙΡΙΩΝ- Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΥΡΙΟΙ- ΤΟ ΑΔΗΦΑΓΟ ΔΗΜΟΣΙΟ για αλλη μια φορα και η πολυνομια του ο ΚΒΣ και το τερας του κλπ κλπ κλπ
και εδώ
το τερας της γραφειοκρατιας μας (το σχήμα παρακάτω)
και έχουμε και λέμε
1. Άμεσα κέρδη από άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων 2% του ΑΕΠ
2. Μακροχρόνια 4%
3. Άμεσα κέρδη από ιδιωτικοποιήσεις 4-5%
4. Άμεσα κέρδη από κατάργηση των στρεβλώσεων στον ανταγωνισμό 2%
5. Μακροπρόθεσμα -Βελτίωση της επίδοσης της Ελλάδας κατά 45 μονάδες (3,5%) στην κατάταξη PISA του ΟΟΣΑ (σήμερα η χώρα βρίσκεται στην προτελευταία θέση): ≈ 1% του ΑΕΠ
6. Εισαγωγή μηχανοργάνωσης και διείσδυση νέων τεχνολογιών (ICT) στο δημόσιο τομέα : δεν έχει εκτιμηθεί, ωστόσο ειδικά στα νοσοκομεία εκτιμάται εξοικονόμηση δαπανών 1% του ΑΕΠ
7. Αξιοποίηση περιουσίας δημοσίου: δεν έχει εκτιμηθεί, ωστόσο η αξία της εκτιμάται περίπου στο ύψος του δημόσιου χρέους. Στην Ελλάδα, η αξία της περιουσίας του κράτους είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως
Μαζί με παράπλευρες πολιτικές φτάνουμε στο 20% του ΑΕΠ σε μείωση του χρέους και γίνεται πλήρως βιώσιμο- μαζί με μία ήπιας μορφής αναδιάρθρωση.
Θα πει βέβαια κάποιος και θα έχει απόλυτο δίκιο. Με τον δανεισμό, τι γίνεται? Πάλι θα βασίσουμε το μοντέλο μας σε δανεισμό και πιστωτική επέκταση?
Το δράμα μιας οικονομίας που έχει μάθει να λειτουργεί με υπερκοστολογήσεις και υψηλά κόστη, αυτό έχει ως αιμοδότη την πιστωτική επέκταση 9/10 φορές ειδάλλως μιλάμε για πόντζι σχήμα.
Και καλό είναι να έχει στηρίξει την πιστωτική επέκταση σε αναπτυξιακό μοντέλο συγκεκριμένης στόχευσης και κλίμακας- μεγάλης ανταποδοτικότητας. Γίνεται όμως αυτό στην Ελλάδα?
Όχι και αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει.
Άρα πως λύνεις το πρόβλημα?
Αλλάζεις τρόπο ζωής και καταναλωτικό μοντέλο? Όχι να μην πάρεις Καγιεν- έστω και αν τα έχεις- αλλά ναι ας πάρεις ένα ακριβό ποδήλατο και να απαιτήσεις από τον δήμο σου ποδηλατόδρομο.
Δανείσου όχι για να πάρεις άλλο ένα εξοχικό- αλλά στο ήδη υπάρχον να ρίξεις ίσως φωτοβολταϊκά ίσως κάτι άλλο
Γίνεται από την μία μέρα στην άλλη αυτό? ΟΧΙ - Άρα πως ξυπνάς τον ασθενή και τον γιατρεύεις?
Με τα εξής παρακάτω που αναφέρθηκαν και παραπάνω.
1. Μειώνεις το κράτος (ούτως ή άλλως να το συντηρήσεις δεν μπορείς)
2 Ενισχύεις την ιδιωτική πρωτοβουλία- καταμερίζοντας καλύτερα τα κεφάλαια και ελέγχοντας το αποτέλεσμα αλλά και την ροή του χρήματος.
Δυστυχώς που θα το αναφέρω αλλά η μείωση των μισθών - ΝΑΙ έπρεπε να γίνει- τώρα όμως μένουν οι διαρθρωτικές αλλαγές.
Θα αναρωτηθείτε, αυτά δεν ίσχυαν και πριν τι κρίση, τι άλλαξε?
Δύο είναι οι σημαντικοί λόγοι:
1. Ολυμπιάδα
2. Σκληρό νόμισμα (ουσιαστικά η ελλάδα είχε στα χέρια της ...μαρκο, με υψηλή ισοτιμία βέβαια)
με αυτά τα δύο πήραμε αναβολή κάπου 7 χρόνια.
Οπότε την επόμενη φορά που θα ακούσετε Οικονομολόγους αναλυτές - αστρολόγους (πχ καζάκηδες) να σας τρομοκρατούν ή να αγορεύουν στο σύνταγμα μπροστά σε όλους εμάς τους αγανακτισμένους πολίτες- διακηρύσσοντας της ΔΡΑΧΜΗΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, αναρωτηθείτε ποιοι οι σκοποί τους? Αυτοπροβολή- βλακεία- υστεροβουλία- συμφέροντα, τι?
ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ- το τι δεν θέλουν
1. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
2. ΠΑΤΑΞΗ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ και Μαύρου χρήματος
3. ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ όσων αποτελούν εμπόδιο στις αλλαγές
4. ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Γιατί όλα τα παραπάνω που ανέφερα αποτελούν στρεβλώσεις ενός πελατειακού καθεστώτος – πολιτικού και επιχειρηματικού κρατικοδίαιτου που στην Ελλάδα πρέπει να πάψει να υπάρχει. Φωτόπουλοι- Πρωτόπαπες- Παναγόπουλοι- Κουρήδες- πρόεδροι ΑΔΕΔΥ ΓΣΕΕ- επίορκοι πολιτικοί πρέπει να μπουν στο χρονοντούλαπο των αχρήστων της ιστορίας.
Και πρέπει να οδεύσουμε προς ένα new deal - απομωνόντας και αφήνοντας πίσω όλες αυτά τα καρκινώματα του Δημοσίου Βίου.
Υγ πολλά από τα παραπάνω στοιχεία βασίστηκαν σε μελέτες του ΙΟΒΕ της EUROSTAT και καθηγητών του Καποδιστριακού και Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών όπως ο κοι Αλμπάνης- Στουρνάρας κλπ
επίσης σημαντικές παραπομπές για μελέτη στο Greece at a Glance, Policies for a Sustainable Recovery, OECD, Μάρτιος 2010
http://www.dimiourgiaxana.gr/forum/index.php/topic,417.0.html
Θεωρώ ότι είναι ακόμα επίκαιρο διότι περιέχει τις αιτίες για τις οποίες φτάσαμε ως εδώ.
Και κάποιες αλήθειες - βάσει των αριθμών
Προκειμένου να προχωρήσουμε στην ανάλυση, για το πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, πρέπει καταρχήν όσον αφορά την Ελληνική Οικονομία πρέπει να κάνουμε κάποιες παραδοχές- γιατί υπάρχουν κάποια ορόσημα στην όλη διαδικασία.
Αυτά είναι
• Περίπου 15 χρόνια (1994-2008) υπερ-απόδοσης (ρυθμός ανάπτυξης: 2 εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερος από την ΕΖ)
• Μεγάλα «δίδυμα ελλείμματα» και υψηλό δημόσιο χρέος
• Χαμηλό ιδιωτικό χρέος. (Εντούτοις, η Ελλάδα δεν αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στην Ευρωζώνη)
• Μη βιώσιμο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που βασίστηκε και σε πολυ λανθασμένες αποφάσεις για τα αποθεματικά του
• Δομικά προβλήματα και δημοσιονομικός εκτροχιασμός το 2008 και το 2009. Οι προσλήψεις που έγινα στο δημόσιο την τετραετία 2004- 2008 ξεπερνούν κατά πολύ σωρευτικά όσες έγιναν τα προηγούμενα 15 χρόνια και έχουμε το εξής παράδοξο : Μια συντηρητική κυβέρνηση επέκτεινε το κράτος (περίπου 100.000 πρόσθετο προσωπικό στον ευρύτερο δημόσιο τομέα)
• Η νέα κυβέρνηση καθυστέρησε να λάβει διορθωτικά μέτρα ειδικά στη μείωση του Δημοσίου Τομέα, στις ιδιωτικοποιήσεις και στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Αποτέλεσμα η ΕΕ να ζητήσει να εγγραφεί το έλλειμμα που προκύπτει από τα παραπάνω στο συνολικό χρέος ΥΠΕΡΔΙΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ.
Ας δούμε στο παρακάτω διάγραμμα τις δαπάνες της κεντρικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ
και βέβαια τα έσοδα αυτής (πάντα σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης)
όπως βλέπετε οι αποκλίσεις συνεχίζονται.
Κάπου εδώ θα κάνω μια παρένθεση για το ΦΠΑ και την είσπραξη αυτού σε σχέση με την καμπύλη Λαφέρ. Έχουμε ξεπεράσει προ πολλού το επίπεδο υπερφορολόγησης και το κράτος ξεκίνησε και χάνει χρήματα αντί να κερδίζει. Το περίεργο είναι ότι σε όλη αυτή την υπόθεση οι Οικονομολόγοι του ΔΝΤ το γνωρίζουν και όμως με την επιμονή της Ελληνικής Κυβέρνησης η πολιτική αυτή συνεχίζεται. Ναι θέλουν να πετύχουν Εσωτερική Υποτίμηση. Όμως αυτό δεν εξηγεί ΠΛΗΡΩΣ το γιατί ακολουθείται τέτοια πολιτική. Και εδώ τίθεται ένα τεράστιο ερώτημα? ΓΙΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΛΟΘΟΥΝ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΜΗ ΕΙΣΠΡΑΞΙΜΟΤΗΤΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ?
Ωραία πάμε να δούμε και ένα πολύ σημαντικό κομμάτι που μας ενδιαφέρει
Ας δούμε λοιπόν και την μισθοδοσία των Δημοσίων Υπαλλήλων το Μερίδιο των εργαζομένων και των αμοιβών στο σύνολο της Ελληνικής Κοινωνίας (βάσει ποσοστού ΑΕΠ πάντα)Η πρώτη στήλη είναι το σύνολο των εργαζομένων η δεύτερη των αμοιβών τους.
Καταρρίπτεται έτσι ένας βασικός μύθος και επιβεβαιώνεται ένας άλλος
1. Δεν είναι η Ελλάδα με τον μεγαλύτερο δημόσιο τομέα (αριθμητικά) στην ΕΕ
2. Είναι όμως αυτή που δαπανά τα περισσότερα χρήματα σε αναλογία πληθυσμού των ΔΥ με μία πολύ ΚΑΚΗ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ και παραγωγικότητα αυτών (μόνο Ουγγαρία και Ιταλία μας πλησιάζουν)
Μερίδιο εργαζομένων και αμοιβών στο σύνολο της οικονομίας δείτε το διάγραμμα να καταλάβετε
Έτσι έχουμε την μοναδική στρέβλωση σε υψηλόβαθμους ΔΥ να υπάρχουν ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ μισθοί οι οποίοι επηρεάζουν (μαζί με τα διάφορα επιδόματα και τις συμμετοχές σε επιτροπές) το σύνολο της βάσης των ΔΥ. Και συγκεκριμένα η τεράστια στρέβλωση ενυπάρχει σε Νοσοκομεία, ΟΤΑ, ΔΕΚΟ και ΜΚΟ
Αν σε όλα αυτά προσθέσεις και την έκταση της παρα-οικονομίας όπως δείχνει το παρακάτω διάγραμμα μπορείτε να καταλάβετε γιατί...
αντιλαμβάνεται κανείς το πρόβλημα. Άνθρωποι που ζουν τριγύρω σας εισπράττοντας ΜΑΥΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ χωρίς κανένα παραστατικό. Δείτε πχ στο περίγυρο σας, πόσοι από σας δίνετε χρήματα δεξιά αριστερά χωρίς να υπάρχει νόμιμη συναλλαγή στη μέση και αναρωτηθείτε. Έτσι πρέπει να γίνεται? Το δε επιχείρημα κάποιων «η μαύρη οικονομία θα μας σώσει» έχει μάλλον ως αποτέλεσμα το ότι «Η ΜΑΥΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ ΜΑΣ ΕΘΑΨΕ»… Αναλογιστείτε το απλά, όπως επίσης και κάτι αναλύσεις οικονομολόγων τύπου καζάκη που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική οικονομία, με αυτά που αναφέρει κατά καιρούς και να έχετε κριτική σκέψη στις προθέσεις τους.
Ας πάμε τώρα στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης
Με τα υπάρχουσα δεδομένα θεωρούνταν ότι ήταν μη βιώσιμο.
το 2007 αποτελούσε το 12% του ΑΕΠ (στη Γαλλία το 13% στη Γερμανία το 10,4%) άρα το πρόβλημα δεν ήταν άμεσο… Αναλογιστικές μελέτες όμως δείχνουν ότι το 2060 θα ανέλθει στο 25% του ΑΕΠ κάνοντάς το μη βιώσιμο. Μάλιστα με τις χαμηλές αποτιμήσεις των σημερινών αποθεματικών, μπορεί να πει κανείς ότι από το 2013 θα γίνει μη βιώσιμο.
Το κόλπο λοιπόν είναι αλλού. Στην μηχανογράφηση και στα αποθεματικά των ταμείων, τα οποία όταν οι αγορές ανεβαίνουν θα φτάσουν σε ανεκτά επίπεδα, αλλά με εργαλεία, με αναλογιστικές μελέτες και καθημερινό risk management
Όσοι φωνάζουν στην αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη του εκσυγχρονισμού κάνουν αυτό ακριβώς το πράγμα.
ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ. ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΩΣ ΕΘΝΟΣ.
(η πηγή των παραπάνω στοιχείων είναι από το 2009 Ageing Report: Economic and Budgetary Projections for the EU-27 Member States (2008-2060)
Σε αυτό αν συνυπολογίσουμε και την γήρανση του πληθυσμού... Και τις μούφα συντάξεις.... δώξα τω θεώ αναλογιστικές μελέτες έχουν γίνει και πολλές.
όλο το παρακάτω διάγραμμα τίθεται εν αμφιβόλω πια
(το 24,1% είναι μαζί με τις επικουρικές)
Πάμε σε ένα άλλο ζήτημα τώρα
Τα νούμερα δεν βγαίνουν ούτε θα βγουν ότι αναδιάρθρωση και αν γίνει.Ήδη από το 2009 είχε προβλεφθεί η απόκλιση του ελλείμματος
σημείωση γράφοντα, το κείμενο αυτό είχε γραφτεί και αναρτηθεί ένα ακριβώς χρόνο πριν το psi+
Δείτε το επίσημο διάγραμμα από την Eurostat και συγκεκριμένα το European Economic Forecast-Spring 2010, ή αλλιώς Προσχέδιο Προϋπολογισμού 2011 για την Ελλάδα- που τελικά αποδείχτηκε και στην πράξη γιατι το psi δεν εφτασε
Την εικόνα βέβαια την παραθέτω για ιστορικούς και μόνο λόγους- σήμερα 18.04.2012 τα spreads είναι πάλι κοντά στις 2000 μονάδες
Τα πράγματα δεν έχουν δυσκολέψει πολύ περισσότερο λοιπόν από το αναμενόμενο.
Μάλιστα το χρέος της γενικής κυβέρνησης όσον αφορά το ποσοστό του ΑΕΠ της Ελλάδας είναι το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρωζώνης με μεγαλύτερο εκείνο της Ιταλίας ως εξής
Ιταλία στο 119% Ελλάδα στο 117% Βέλγιο στο 98% Ουγγαρία στο 80% και ωωωω έκπληξη Γαλλία στο Γαλλία στο 79% Γερμανία στο 77% Πορτογαλία στο 77%
Όμως το χρέος αυτό της Ελλάδας ουσιαστικά μέσω ομολόγων το 35% είναι σε χέρια Γερμανίας και Γαλλίας… You get the Picture?
??Ας πάμε τώρα στο χρέος του Ιδιωτικού Τομέα που στην Ελλάδα τον έχουν ΞΕΣΚΙΣΕΙ
Δείτε τον παρακάτω πίνακα
Συνεπώς καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι το χρέος ίσως δεν είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για τον Ιδιωτικό τομέα τουλάχιστον ο οποίος κουβαλά τα βαρύδια του Δημοσίου Τομέα.
Αντιθέτως η ανταγωνιστικότητα είναι
πάμε να δούμε κάποια στοιχεία
• ΙMD: 46η θέση το 2010 (ανάμεσα σε 58 χώρες). 37η θέση το 2004, 42η το 2008, 52η όμως το 2009
• Παγκόσμιο Οικονομικό Forum: 89η θέση το 2010 (ανάμεσα σε 139 χώρες). 71η θέση το 2009, 67η το 2008, 35η το 2004
• Doing Business Report (Παγκόσμια Τράπεζα): 109η θέση ανάμεσα σε 183 χώρες το 2010. 96η θέση το 2008.
Ο άλλος μύθος για το κόστος εργασίας. Ναι απωλέσαμε ανταγωνιστικότητα γιατί αυξήθηκε αλλά είναι δυνατόν να φωνάζει πχ η Γερμανία για αυτό?
Η η Ιταλία?
ΣΣημειώστε εδώ ότι η αύξηση του μισθολογικού κόστους ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο ο μισθός που μπαίνει στις τσέπες μας!!!
Επίσης που αλλού αντιμετωπίζουμε πραγματικό Πρόβλημα – Εξαγωγές
καταναλώνουμε 90% επενδύουμε 20% και εξάγουμε το 20% τα χειρότερα ποσοστά στην Ευρωζώνη (η μόνη που μας πλησιάζει είναι η Αγγλία- δες πηγή της μελέτης ΕΛΣΤΑΤ – καθ. Αλπάνη-Στουρναρα)
Ποιο το αποτέλεσμα? Υψηλό έλλειμμα Ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που μάλλον είναι κάτι φυσικό ως επακόλουθο στην πορεία για την πλήρη ενοποίηση
η μεταβολή του ΑΕΠ ως φυσικό επακόλουθο είναι να γυρίσει αρνητική (πιο αρνητική από εκείνη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας μόνο η Λετονία μας ξεπερνά) τη στιγμή που όλα τα κράτη έχουν θετικούς ρυθμούς
Εκεί όμως που πάμε να ξεφύγουμε (ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΠΑΝΤΑ γιατί οι φίλοι μας οι ΔΥ δεν ξέρουν τι θα πει ανεργία) είναι στην μεταβολή του ΑΕΠ έναντι της Ανεργίας, πάμε να ξεπεράσουμε τους πρωταθλητές Ισπανούς οι οποίοι έχουν 1,5 αύξηση σε π% στο ΑΕΠ (ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ) ενώ εμείς σε 6 μήνες από το 0.45 έχουμε φτάσει στο 1.20 ξεπερνώντας και την Εσθονία- ενώ λογικά σε ένα έτος αν δεν συμβεί κάτι το δραματικό θα ξεπεράσουμε και αυτό το 20%
Καλά για καταναλωτική εμπιστοσύνη δείτε τα …τάρταρα
ενώ όλης της Ευρώπης αρχίζει σιγά σιγά και βαίνει με ελάχιστους θετικούς ρυθμούς η Ελλάδα είναι στο -80 παρακαλώ όταν 2 χρόνια πριν ήταν και εκείνη κοντά στο μηδέν
Η Ελλάδα ουσιαστικά χρειαζόταν ένα γερό φάρμακο- αν όχι σοκ που έπρεπε να χορηγηθεί. Δυστυχώς οι πολιτικοί μας εξυπηρετώντας ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ μέχρι και την τελευταία στιγμή αρνούνταν να δουν την πραγματικότητα (την αριστερά δεν την σχολιάζω- ως επαγγελματίες ηλιθίους στον τόπο αυτό).
Οπότε αυτό που έχουμε τώρα μπροστά μας είναι μια «εμπροσθοβαρής δημοσιονομική προσαρμογή, με μεγάλο «μαξιλάρι ασφαλείας»» όπως την χαρακτήρισε ο κος Σουρνάρας τα δε μέτρα είναι παραπάνω από επαρκή για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων αρκεί να μην τα αναβάλλουμε (που το κάναμε ήδη).
Και μιλάω για τα διαρθρωτικά μέτρα ΟΧΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ.
Γιατί τελικά όλες οι ανισορροπίες αντιμετωπίζονται: δημοσιονομικές, ασφαλιστικού συστήματος, διαρθρωτικές (ευελιξία στην αγορά προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας), ευστάθεια χρηματοπιστωτικού συστήματος, όλα αυτά μπορούν να γίνουν.
Ειδικά μάλιστα σε ένα πλαίσιο παγκόσμιας οικονομίας ΠΟΥ ΑΝΑΚΆΜΠΤΕΙ
Ο τουρισμός μπορεί να παίξει τεράστιο ρόλο.
Τώρα θα ρωτήσει κάποιος- πως ρε φίλε το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων θα με ωφελήσει εμένα? Αν ξεπουληθούν οι ΔΕΚΟ, αν ανοίξουν όλα τα επαγγέλματα?
να η απάντηση
τα ΕΜΠΟΔΙΑ ΕΙΣΟΔΟΥ ΕΤΑΙΡΙΩΝ- Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΥΡΙΟΙ- ΤΟ ΑΔΗΦΑΓΟ ΔΗΜΟΣΙΟ για αλλη μια φορα και η πολυνομια του ο ΚΒΣ και το τερας του κλπ κλπ κλπ
και εδώ
το τερας της γραφειοκρατιας μας (το σχήμα παρακάτω)
και έχουμε και λέμε
1. Άμεσα κέρδη από άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων 2% του ΑΕΠ
2. Μακροχρόνια 4%
3. Άμεσα κέρδη από ιδιωτικοποιήσεις 4-5%
4. Άμεσα κέρδη από κατάργηση των στρεβλώσεων στον ανταγωνισμό 2%
5. Μακροπρόθεσμα -Βελτίωση της επίδοσης της Ελλάδας κατά 45 μονάδες (3,5%) στην κατάταξη PISA του ΟΟΣΑ (σήμερα η χώρα βρίσκεται στην προτελευταία θέση): ≈ 1% του ΑΕΠ
6. Εισαγωγή μηχανοργάνωσης και διείσδυση νέων τεχνολογιών (ICT) στο δημόσιο τομέα : δεν έχει εκτιμηθεί, ωστόσο ειδικά στα νοσοκομεία εκτιμάται εξοικονόμηση δαπανών 1% του ΑΕΠ
7. Αξιοποίηση περιουσίας δημοσίου: δεν έχει εκτιμηθεί, ωστόσο η αξία της εκτιμάται περίπου στο ύψος του δημόσιου χρέους. Στην Ελλάδα, η αξία της περιουσίας του κράτους είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως
Μαζί με παράπλευρες πολιτικές φτάνουμε στο 20% του ΑΕΠ σε μείωση του χρέους και γίνεται πλήρως βιώσιμο- μαζί με μία ήπιας μορφής αναδιάρθρωση.
Θα πει βέβαια κάποιος και θα έχει απόλυτο δίκιο. Με τον δανεισμό, τι γίνεται? Πάλι θα βασίσουμε το μοντέλο μας σε δανεισμό και πιστωτική επέκταση?
Το δράμα μιας οικονομίας που έχει μάθει να λειτουργεί με υπερκοστολογήσεις και υψηλά κόστη, αυτό έχει ως αιμοδότη την πιστωτική επέκταση 9/10 φορές ειδάλλως μιλάμε για πόντζι σχήμα.
Και καλό είναι να έχει στηρίξει την πιστωτική επέκταση σε αναπτυξιακό μοντέλο συγκεκριμένης στόχευσης και κλίμακας- μεγάλης ανταποδοτικότητας. Γίνεται όμως αυτό στην Ελλάδα?
Όχι και αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει.
Άρα πως λύνεις το πρόβλημα?
Αλλάζεις τρόπο ζωής και καταναλωτικό μοντέλο? Όχι να μην πάρεις Καγιεν- έστω και αν τα έχεις- αλλά ναι ας πάρεις ένα ακριβό ποδήλατο και να απαιτήσεις από τον δήμο σου ποδηλατόδρομο.
Δανείσου όχι για να πάρεις άλλο ένα εξοχικό- αλλά στο ήδη υπάρχον να ρίξεις ίσως φωτοβολταϊκά ίσως κάτι άλλο
Γίνεται από την μία μέρα στην άλλη αυτό? ΟΧΙ - Άρα πως ξυπνάς τον ασθενή και τον γιατρεύεις?
Με τα εξής παρακάτω που αναφέρθηκαν και παραπάνω.
1. Μειώνεις το κράτος (ούτως ή άλλως να το συντηρήσεις δεν μπορείς)
2 Ενισχύεις την ιδιωτική πρωτοβουλία- καταμερίζοντας καλύτερα τα κεφάλαια και ελέγχοντας το αποτέλεσμα αλλά και την ροή του χρήματος.
Δυστυχώς που θα το αναφέρω αλλά η μείωση των μισθών - ΝΑΙ έπρεπε να γίνει- τώρα όμως μένουν οι διαρθρωτικές αλλαγές.
Θα αναρωτηθείτε, αυτά δεν ίσχυαν και πριν τι κρίση, τι άλλαξε?
Δύο είναι οι σημαντικοί λόγοι:
1. Ολυμπιάδα
2. Σκληρό νόμισμα (ουσιαστικά η ελλάδα είχε στα χέρια της ...μαρκο, με υψηλή ισοτιμία βέβαια)
με αυτά τα δύο πήραμε αναβολή κάπου 7 χρόνια.
Οπότε την επόμενη φορά που θα ακούσετε Οικονομολόγους αναλυτές - αστρολόγους (πχ καζάκηδες) να σας τρομοκρατούν ή να αγορεύουν στο σύνταγμα μπροστά σε όλους εμάς τους αγανακτισμένους πολίτες- διακηρύσσοντας της ΔΡΑΧΜΗΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, αναρωτηθείτε ποιοι οι σκοποί τους? Αυτοπροβολή- βλακεία- υστεροβουλία- συμφέροντα, τι?
ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ- το τι δεν θέλουν
1. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
2. ΠΑΤΑΞΗ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ και Μαύρου χρήματος
3. ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ όσων αποτελούν εμπόδιο στις αλλαγές
4. ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Γιατί όλα τα παραπάνω που ανέφερα αποτελούν στρεβλώσεις ενός πελατειακού καθεστώτος – πολιτικού και επιχειρηματικού κρατικοδίαιτου που στην Ελλάδα πρέπει να πάψει να υπάρχει. Φωτόπουλοι- Πρωτόπαπες- Παναγόπουλοι- Κουρήδες- πρόεδροι ΑΔΕΔΥ ΓΣΕΕ- επίορκοι πολιτικοί πρέπει να μπουν στο χρονοντούλαπο των αχρήστων της ιστορίας.
Και πρέπει να οδεύσουμε προς ένα new deal - απομωνόντας και αφήνοντας πίσω όλες αυτά τα καρκινώματα του Δημοσίου Βίου.
Υγ πολλά από τα παραπάνω στοιχεία βασίστηκαν σε μελέτες του ΙΟΒΕ της EUROSTAT και καθηγητών του Καποδιστριακού και Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών όπως ο κοι Αλμπάνης- Στουρνάρας κλπ
επίσης σημαντικές παραπομπές για μελέτη στο Greece at a Glance, Policies for a Sustainable Recovery, OECD, Μάρτιος 2010
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΆΣΗ
http://www.euro2day.gr/chameleon/139/articles/737149/ChameleonArticle.aspx
Τα στοιχεία που ακολουθούν έχουν πηγή διεθνείς οργανισμούς και καταδεικνύουν ποια πρέπει να είναι η πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση μετά την πρόσφατη ψήφιση των τόσο επώδυνων μέτρων.
Πρώτον, οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερο από τους Βορειοευρωπαίους, τους Αμερικανούς, τους Αυστραλούς, αλλά και τους Ιάπωνες. Με βάση στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι μέσες ετήσιες ώρες πραγματικής εργασίας ανά εργαζόμενο είναι 2.032 ώρες στην Ελλάδα, στη Γερμανία 1.413, στις ΗΠΑ 1.787, στη Σουηδία 1.644, στην Ολλανδία 1.379, στην Ισπανία 1.690, στην Ιαπωνία 1.728, στον Καναδά 1.702 και στην Αυστραλία 1.693.
Δουλεύουμε επίσης περισσότερο και από τους λοιπούς Νοτιοευρωπαίους: π.χ. 1.690 ώρες στην Ισπανία και 1.774 στην Ιταλία.
Δεύτερον, σε αντίθεση με τις πολλές ώρες εργασίας, από παραγωγικότητα δεν πάμε καθόλου καλά. Με βάση τη μελέτη της ανταγωνιστικότητας του World Economic Forum (2012), η Ελλάδα βρίσκεται στην 96η θέση, η Ιταλία στην 42η, η Ισπανία στην 36η, η Πορτογαλία στην 49η, η Ολλανδία στην 5η και η Γερμανία στην 6η.
Η μεγάλη διαφορά, όμως, της παραγωγικότητας σε σύγκριση με τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου δεν προέρχεται κυρίως από την αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας.
Εκεί, είμαστε περίπου στα ίδια επίπεδα: 133η η Ελλάδα, 127η η Ιταλία, 108η η Ισπανία, 123η η Πορτογαλία. Αντίθετα, σε ό,τι αφορά την παραγωγικότητα του θεσμικού και κυρίως του δημόσιου τομέα (Institutions), η διαφορά είναι τεράστια: 111η θέση για την Ελλάδα, 97η για την Ιταλία, 48η για την Ισπανία και 46η για την Πορτογαλία.
Τρίτον, ο ανταγωνισμός στην ελληνική οικονομία είναι σε ορισμένες περιπτώσεις σαφώς περιορισμένος. Με βάση στοιχεία του ΟΟΣΑ (δελτίο 2010), η Ελλάδα καταλάμβανε τη δεύτερη θέση στον σύνθετο δείκτη εμποδίων εισόδου στις υπηρεσίες για το 2008 - 1η η Πολωνία, 3η η Ιταλία, 4η η Γαλλία. Στις τελευταίες θέσεις (περισσότερο ανοιχτές στον ανταγωνισμό) είχαν καταταγεί η Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Σουηδία.
Τέταρτον, το ελληνικό δημόσιο φαίνεται πως αξιοποιεί αντιπαραγωγικά τους πόρους τους. Για παράδειγμα, οι κρατικές δαπάνες κοινωνικής προστασίας από το 20% του ΑΕΠ το 1995 εκτοξεύτηκαν στο 28% του ΑΕΠ το 2009 (+8 ποσοστιαίες μονάδες επί ενός πολύ αυξημένου ΑΕΠ). Παρ' όλα αυτά, το ποσοστό του πληθυσμού που κινδύνευε από τη φτώχεια (at risk of poverty rate) μειώθηκε από 22% το 1995 μόλις στο 20% το 2009!
Πέμπτον, η Ελλάδα κατατάσσεται σε πολύ χαμηλή θέση ως προς τη δυνατότητά της να εισπράξει τους φόρους. Με στοιχεία της Eurostat, σε πίνακα που συγκρίνει 13 χώρες, η Ελλάδα κατατάσσεται στην τελευταία θέση σε ό,τι αφορά την ικανότητα συλλογής φόρων, πίσω (κατά σειρά) από το Λουξεμβούργο, την Ιρλανδία, την Ολλανδία, τη Φινλανδία, την Αυστρία, την Ισπανία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Πορτογαλία, τη Γαλλία, τη Σλοβακία και την Ιταλία.
σσ.: Τα στοιχεία αυτά περιέχονται (μεταξύ πολλών άλλων) σε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα παρουσίαση του κ. Μιχάλη Ιακωβίδη, καθηγητή του London Business School, σε συνάντηση διεθνούς συμβουλευτικού οίκου με θέμα «Επενδύσεις και φορολογία στην Ελλάδα».