Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Δεν υπάρχει Πουθενά Τζάμπα Γεύμα


Το έλεγα και το ξαναλέω τώρα ακόμα μια φορά να το εμπεδώσουμε. Η κρίση και η ύφεση αυτής, θα μας τελειώσει ως κατάσταση όταν οι ξένοι (και κυρίως οι γερμανοί) βάλουν πόδι στο τραπεζικό μας σύστημα και κυρίως στην ΕΤΕ.
Η χθεσινή ημέρα θα έπρεπε να φέρει χαρές και γέλια για την συμφωνία και την πολιτική σύγκλιση που επετεύχθη.
Είναι όμως έτσι? Ο μουτζούρης σε ποιον θα πέσει?
Ας πάμε λοιπόν στην ίδια την συμφωνία.  Έχουμε και λεμε
1.       Στόχος 124% τους ΑΕΠ και όχι 120% πια το 2020
2.       μείωση των επιτοκίων δανεισμού για λεφτά του πακέτου  από την ΕΕ έως 150 μονάδες βάσης (ελάφρυνση 600εκ ανά έτος εώς και 6 δις τη δεκαετια)
3.       μεγαλύτερη μείωση στο επιτόκιο των δανείων, σχεδόν 0,5 μονάδας πάνω από το euribor, αν και εφόσον όμως η χώρα μας επιτύχει δημοσιονομικά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 4,5% το χρόνο (δηλαδη το 2016 θα πάμε και για άλλο κούρεμα χρέους)
4.       Ωρίμανση των διμερών δανείων και των δανείων από το EFSF για μια 15ετια ακόμα με αναστολη πληρωμής τόκων για 10 χρόνια (μυρίζει κεφαλαιοποίηση των τόκων????)
5.       Επαναγορά του  χρέους από την διεθνή αγορά ομολόγων σε  τιμές έως 35% της αξίας τους, (με κέρδος τα 2/3 του κόστους που θα είχε να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο στη λήξη τους). Ο ιδιωτικός τομέας κατέχει ελληνικά ομόλογα αξίας περί τα 65 δισ. ευρώ, αλλά αν αγοραστούν στην τρέχουσα τιμή  δεν θα κοστίσουν πάνω τα 20-25 δισ. και η χώρα μας θα σβήσειι χρέος 35-40 δισ. Το σχέδιο προβλέπει προνομιακό δανεισμό από τον EFSF για να πραγματοποιηθεί.
Είναι όμως έτσι? Πόσο χρέος κατέχουν στα χέρια τους οι άλλοι ιδιωτικοί οργανισμοί – και οι δημόσιοι? Και εκεί ακριβώς είναι το παιχνίδι της  Γερμανίας. Οι Γερμανοί δεν θέλουν ούτε για αστείο να πουλήσουν χαμηλότερα τα ομόλογα (χρέος) που κατέχουν – άλλωστε τα έχουν αγοράσει πιο ακριβά και τάχα μου τάχα μου αυτό δεν επιτρέπεται… Αυτοί που ίσως να δεχτούν να πουλήσουν θα είναι μόνο τα funds που αγόρασαν φτηνότερα, ήδη έχουν πάρει τρομακτικά κέρδη και θα θελήσουν να ρευστοποιήσουν, τη δεδομένη χρονική στιγμή της επαναγοράς για να κατοχυρώσουν  τα κέρδη.
Και εδώ είναι και το πονηρό της υπόθεσης… Εδώ οδηγούμαστε σε 3 ασφαλή συμπεράσματα.
1.       Τελείωσε και οριστικά το παραμύθι του GR-EXIT. ΟΡΙΣΤΙΚΆ όμως. Γιατί στην τελική ποιος θέλει να έχει στα χέρια του τοξικά ελληνικά ομόλογα (όπως πχ η Budesbank αλλά και η ιδιωτική D-Bank) και μάλιστα να δίνει τον ΥΠΕΡΠΑΝΤΩΝ αγώνα να τα κρατήσει? Εάν είχε προγραμματιστεί η Ελλάδα να βγει εκτός ευρώ θα τα κρατούσε κανείς τα ελληνικά ομόλογα νομίζετε? Γιατί? Να τα κάνει ταπετσαρία? Γιατί τέτοια χρήση μόνο θα είχαν.  Άρα έχουν αξία!
2.       Πέταγμα του μουτζούρη στις ελληνικές τράπεζες. Γιατί το εθελοντικό  κούρεμα εάν δεν φτάσει (δηλ δεν ξεπεράσει τα 30 δις στο σύνολό τους –ξαναθυμίζω εδώ ότι το όριο είναι στα 34,4% της τιμής τους) δηλαδή πάλι εάν δεν επαναγοραστεί χρέος αξίας τουλάχιστον 30 δις, θα υπάρχει θέμα και μαντέψτε ποιος θα κουρέψει πάλι τα ομόλογά του. 65 δις είναι σε ομολογα σε κυκλοφορία σημερα, τα 30 τα κατέχουν ξενοι θεσμικοι και funds, τα άλλα 30 ταμεία και τράπεζες και έλληνες θεσμικοι και μόνο 4-5 δις σε ιδιώτες. Μέχρι τις 13 λοιπόν θέλουμε τουλάχιστον 20 δις να παρουμε πισω δις για να κουρέψουμε (και να αναπνεύσουμε). Οι συναλλαγές που γίνονται στην ΗΔΑΤ κάθε μέρα δεν ξεπερνούν (στην καλύτερη) τα 120 εκ. Δηλαδή άντε να μαζέψουμε 2 δις στην καλύτερη μέχρι τότε? Άρα τα υπόλοιπα που θα κουρευτούν (εφόσον οι γερμανοί δεν θέλουν να τα δώσουν πίσω) ποιος θα τα βάλει? Και έτσι πάμε στο συμπερασμα 3…
3.       Οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία όταν τελειώσει η διαδικασία αυτή, ουσιαστικά θα είναι βούτυρο στο ψωμί των γερμανών και ειδικά η Εθνικούλα μας.  Ουσιαστικά οι γερμανοί τι θέλουν να κάνουν με αυτό τον τρόπο? Να αγοράσουν αφενός πιρ παρά όλο το τραπεζικό σύστημα και αφετέρου όταν έρθει η ώρα να εισπράξουν και από ελληνικό χρέος ρευστότητα. Γιατί ακόμα και το δάνειο που θα λάβει η χώρα μας, θα το λάβει από το EFSF για να αγοράσει και να διαγράψει τα ομόλογα των τραπεζών μας. Do you get the picture?
Στα παραπάνω προσθέστε και τα ασφαλιστικά ταμεία
Πρόκειται για γρίφο και παζλ για δυνατούς λύτες και εδώ θα δούμε τελικά πως θα αποφύγουν το σκόπελο αυτό οι ελληνικές τράπεζες.
Στο παραπάνω προσθέστε και τα βραχυπρόθεσμα έντοκα στα οποία οι τράπεζες έχουν εξαναγκαστεί  να βγουν αγοραστές.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι θα υπάρξει συμβιβασμός, η Γερμανία δεν θα μπορέσει να συνεχίσει άλλο την επεκτατική της πολιτική, διότι τελικά η πιθανότητα να χαλάσει το deal τελευταία στιγμή και να διαλυθεί η ευρωζώνη θα υπερισχύσει της Γερμανικής οικονομικής πολιτικής.  Βέβαια ποσοστό στην Εθνικούλα μάλλον θα πάρουν!
Ο συμβιβασμός αυτός θα είναι μάλλον να συμμετέχουν με τα μισά οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία και τα άλλα μισά να είναι εγγυημένα στο 100% της αξίας τους.
Εκτός εάν οι έλληνες τραπεζικοί, αποδειχθούν πιο γάτες και περάσουν αθόρυβα και σε άλλες κινήσεις…
Πια θα ήταν τέτοια κίνηση? Να δώσουν τον μουτζούρη αλλού, αφενός αποκτώντας ρευστότητα αφετέρου μειώνοντας τη συμμετοχή τους στο κούρεμα, μη δίνοντας άλλου είδους ανταλλάγματα. Για να δούμε πόσο γάτες τελικά θα αποδειχτούν οι έλληνες Τραπεζικοί και θεσμικοί (προσωπικά αισιοδοξώ).
Τελικά εμείς κερδίσαμε κάτι χτες? Ναι θεωρώ ότι κερδίσαμε, αφενός την πλήρη ένταξή μας πια στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αφετέρου κερδίσαμε και στα επιτόκια εξυπηρέτησης. Αλλά το μεγαλύτερο κέρδος ήταν πολιτικό.

Ήταν τέτοιο το πολιτικό κέρδος ώστε να μας κάνει να πούμε ότι πήραμε ανάσα ή να πανηγυρίσουμε? ΌΧΙ ούτε κατά διάνοια.  Ήταν μια συμφωνία του στυλ «ναι μεν αλλά». Έχει προαπαιτούμενα, πολλά προαπαιτούμενα. Και παγίδες.
Και η ανάπτυξη, πότε και από ποιον θα έρθει? Η απάντηση είναι ξεκάθαρη
Από εμάς τους ίδιους- το μεγαλύτερο ίσως εμπόδιο άρθηκε, η έξοδος απ την ευρωζώνη. Τώρα σε μας εναπόκειται να άρουμε και τις όποιες παθογένειες έχουμε, κλειστά επαγγέλματα, παλινωδία φορολογικών διατάξεων και μη σταθερό φορολογικό καθεστώς, γραφειοκρατία κλπ
Εάν εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει, ίσως να μην είμαστε εμείς αυτοί που θα παρακαλάμε να μείνουμε στο Ευρώ και την Ευρωζώνη!

1 σχόλιο:

  1. Βέβαια στο όλο έργο, ας μην ξεχνάμε το εξής (αυτό αφορά κυρίως όσους παίζουν στο ΧΑΑ)


    Η συμμετοχή των τραπεζών (τουλάχιστον των 4 μεγάλων) στην επαναγορά ομολόγων δεν δημιουργεί καμμία άμεση ζημιά στα αποτελέσματά τους δεδομένου ότι τα έχουν αποτιμήσει ήδη από τον Μάρτιο στις τότε «τρέχουσες» τιμές (που είναι παρόμοιες με τις σημερινές). Αυτό που οι τράπεζες χάνουν μεσο-μακροπρόθεσμα είναι ότι η συμμετοχή τους στην επαναγορά ομολόγων τους στερεί τη δυνατότητα να γράψουν στο μέλλον κέρδη από πιθανή άνοδο των τιμών των ομολόγων.
    Συνεπώς δημοσιεύματα όπως αυτό της Ημερησίας σήμερα, που αναφέρει εφάπαξ ζημιές 67% λόγω συμμετοχής στην επαναγορά ομολόγων, καθώς και άλλα που μιλούν για καταστροφικές επιπτώσεις για τον ίδιο λόγο, είναι τελείως λανθασμένα και παραπλανητικά "

    ΑπάντησηΔιαγραφή